Ένα από το blog που παρακολουθώ είναι και το Athensville. Κάθε φωτογραφία του και μία ανάμνηση, ένα μικρό ταξίδι πίσω στην πόλη που γεννήθηκα. Τώρα τελευταία όμως (μάλλον λόγο επισκεψιμότητας) από καθαρό photoblog έχει αρχίσει να κάνει και κοινωνικοπολιτική ανάλυση. Δικαίωμά του βέβαια. Δικό του είναι το ιστιολογιο και μπορεί να γράφει ότι θέλει. Αλλά το μεταναστευτικό είναι ένα ιδιαίτερο θέμα και είμαι αρκετά σκεπτικός και επιφυλακτικός με όποιον καταπιάνεται με αυτό. Σε μία από τις τελευταίες του αναρτήσεις κάνει αναφορά στην εκπομπή του Κώστα Βαξεβάνη "Κουτί της Πανδώρας", με τίτλο "Μπίζνες, κραυγές και ψίθυροι στον Άγιο Παντελεήμονα" αφιερωμένη στο μεταναστευτικό.
Εκπομπή: Μπίζνες, κραυγές και ψίθυροι στον Άγιο Παντελεήμονα from Kouti Pandoras on Vimeo.
Δεν θα κάνω ανάλυση, ο καθένας μπορεί να δει το video και να βγάλει τα συμπεράσματά του, θα σταθώ όμως κάπου στο 10:00. "Ως την δεκαετία του 60, στην Αμερική, η λέξη Έλληνας ήταν βρισιά. Στις Αμερικανικές μεγαλουπόλεις η εγκληματικότητα ήταν προνόμιο των Ελλήνων. Έλληνες κάπως δουλέμποροι, πωλούσαν παιδιά που έφεραν από την Ελληνική επαρχία ή τα ενοικίαζαν για να πλένουν πιάτα και να γυαλίζουν παπούτσια".
Απορώ... πού τα βρίσκουν όλα αυτά και τα λένε και τι προσπαθούν να πετύχουν (καθαρά φιλοσοφική ερώτηση).
Εκπομπή: Μπίζνες, κραυγές και ψίθυροι στον Άγιο Παντελεήμονα from Kouti Pandoras on Vimeo.
Δεν θα κάνω ανάλυση, ο καθένας μπορεί να δει το video και να βγάλει τα συμπεράσματά του, θα σταθώ όμως κάπου στο 10:00. "Ως την δεκαετία του 60, στην Αμερική, η λέξη Έλληνας ήταν βρισιά. Στις Αμερικανικές μεγαλουπόλεις η εγκληματικότητα ήταν προνόμιο των Ελλήνων. Έλληνες κάπως δουλέμποροι, πωλούσαν παιδιά που έφεραν από την Ελληνική επαρχία ή τα ενοικίαζαν για να πλένουν πιάτα και να γυαλίζουν παπούτσια".
Απορώ... πού τα βρίσκουν όλα αυτά και τα λένε και τι προσπαθούν να πετύχουν (καθαρά φιλοσοφική ερώτηση).
No comments:
Post a Comment