Βέβηλα Kίβδηλα Σκύβαλα - Κώστας Ζουράρις, Εκδόσεις Αρμός.

Το βιβλίο του Κώστα Ζουράρι, απάντηση στην Νατοκεμαλική συμμωρία της “Ιστορίας” για την ΣΤ'' Δημοτικού, είναι πλέον τόσο γνωστό όσο και ο ίδιος. Με την οξυδερκή παρατήρηση που τον διακρίνει αλλά και επιμονή αναδεικνύει αρκετές από τις “έξυπνα καμουφλαρισμένες πίσω από λέξεις” πονηριές που οι συγγραφείς του βιβλίου προσπαθούν να μεταδώσουν. Όπως περίπου είχε πει σε μία του συνέντευξη “όταν παραχωρείς λέξεις, παραχωρείς και κυριαρχικά δικαιώματα...”. Aνεξάρτητα εαν σου κάνει ο Ζουράρις η ὀχι, το βιβλίο του αυτό πρέπει να διαβαστεί ώστε να μπορέσεις να καταλάβεις το νόημα της παραπάνω του δήλωσης και το τρόπο με τον οποίο οι “συνοικιακοί” ιστορικοί προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την ιστορία και να περάσουν τα μηνύματά τους.


Εκεί που θα ήθελα όμως να σταθώ και να το αναμεταδώσω είναι ένα απόσπασμα από το κείμενο του πολιτικού μηχανικού, συγγραφέα και φίλου του Ζουράρι, Κρίτων Σαλπιγκτή, που συμπεριλαμβάνεται στο τέλος του βιβλίου.

“Αλλά ας θέσω, ως αριστερός, μερικά ερωτήματα, ειδικά ως προς τους νέας κοπής ανανεωτικούς και ριζοσπαστικούς αριστερούς. Σε εκείνους οι οποίοι βγάζουν σπυράκια όταν βγαίνουν στους δρόμους για τον όποιο λόγο οι Ελληνικές σημαίες. Που ψάχνουν να βρουν ωτοασπίδες όταν ακούγεται ο εθνικός ύμνος. Που θέλουν να καταργηθούν οι στρατιωτικές παρελάσεις κι επικροτούν τη μετατροπή του στρατού σε μισθοφορικού. Που αρχίζουν να κρίνουν σιγά-σιγά σαν εθνικιστές τον Σολωμό, τον Παλαμά, τον Σεφέρη, τον Ελύτη, τον Ρίτσο, και να ομιλούν δημοσίως περί αθεράπευτης νεκροφιλίας του έργου τους, γίνονται έξαλλοι με λέξεις όπως το Έθνος και ο πατριωτισμός και προτιμούν αντ'ἀυτών άλλες... αμερόληπτες, όπως το “κατασκεύασμα” και η πατριδολαγνεία.

Τα ερωτήματα:
1. Τι σήμαινε κατά την Κατοχή το αρκτικόλεκτο Ε.Α.Μ.? Σήμαινε Εθνικό συν και κάτι άλλο, ή μήπως το Εθνικό φεύγει και οι προοδευτικοί ιστορικοί τους θα το καθιερώσουν από τούδε σκέτο Α.Μ.? Αμ'πώς;
2. Τι κρατούσε ο Άρης Βελουχιώτης όταν έμπαινε έφιππος στα χωριά? Σοκολατάκια “Leonidas”, ως προ-διαφήμιση της ταινίας “300”, ή την Ελληνική σημαία;
3. Μήπως τελεί από το εισαγγελικό αριστερό φρόνημα τους υπό δευτέρα διαγραφή ο ΄'Άρης Βελουχιώτης, επειδή το πρώτο που έκανε, σαν έμπαινε στα χωριά, ήταν να πάει σε εκκλησία και να προσκυνήσει? Μήπως για αυτό παραλήφθηκε κάθε αναφορά στο όνομά του από την Ιστορία της κ. Ρεπούση;
4. Θυμάται μήπως κανείς τους ότι στις συγκεντρώσεις του ΚΚΕ εσωτερικού οι Ελληνικές σημαίες ήταν μισές-μισές με τις κόκκινες;
5. Μήπως μπορούν να μας εξηγήσουν γιατί όταν το 1963 η σωρός του δολοφονηθέντος στην Θεσσαλονίκη, από το δεξιό παρακράτος, βουλευτή της Ε.Δ.Α. Γρηγόρη Λαμπράκη μεταφέρθηκε με τραίνο στην Αθήνα, το μέγα πλήθος των συγκεντρωμένων στον σταθμό Λαρίσης αριστερών κρατούσε στα χέρια Ελληνικές σημαίες και έψαλλε με δάκρυα στα μάτια τον Εθνικό ύμνο? Μήπως δεν είχε μεταλλαχθεί; Μήπως γιατί δεν είχε διαφθαρεί? Μήπως γιατί ήταν νεκρόφιλο? Ή μήπως γιατί αυτό ήταν το φυσιολογικό τότε;

Λοιπόν, τα σημερινά τερτίπια αυτών των νέας κοπής αριστερών είναι μπούρδες. Ο αντιπατριωτισμός τους και ο μισελληνισμός τους είναι μπούρδες.”

Ο Κώστας Ζουράρις παρουσιάζει το βιβλίο του.